Funkcje bębna szamańskiego
W antropologii społecznej wskazuje się szeroką rolę bębna szamańskiego w kulturze rdzennych ludów wielu regionów świata. Najwięcej badań na ten temat przeprowadzono na obszarze Syberii (por. Mircae Eliada, op.cit). Tak jak szaman pełni służebną rolę wobec społeczności, w której funkcjonuje, tak bęben szamański służy szamanowi w jego mistycznych podróżach. Opis seansu leczniczego prowadzonego przez szamana mongolskiego w XX wieku znajduje się np. w książce Opowieść ojca, przez mongolskie stepy w poszukiwaniu cudu – „Z odzieniem na ramionach Gost sięgnął po przybranie głowy i maskę z piórami jastrzębia lub orła. Kiedy włożył ją na głowę, ukrywając w ten sposób twarz, zmienił się ni to w zwierzę, ni człowieka. (…) Nieporuszony Gost uniósł pałeczkę i najpierw cicho, a potem coraz głośniej zaczął wybijać rytm, który uniósł go tam gdzie zwykł udawać się, kiedy kogoś uzdrawiał. Autorzy wielu badań wskazują, że bęben szamański jest środkiem umożliwiającym podróż ekstatyczną, w trakcie której szaman udaje się po poradę jak uleczyć osobę, która zwróciła się do niego o pomoc. Inną funkcją bębna szamańskiego jest wprowadzenie w trans słuchaczy w celu umożliwienia im przebycia własnej duchowej podróży. Opis takiego przeznaczenia gry na bębnie szamańskim spotykamy w książce Malidomy Patrica Some Z wody i ducha. Rytuały, magia i inicjacja w życiu afrykańskiego szamana: „U Dagarów bęben jest środkiem transportu przenoszącym słuchacza w inne światy. Tylko odgłos bębna ma moc, umożliwiającą podróżowanie w ten szczególny sposób”.
Współcześnie bęben szamański jest wykorzystywany nie tylko przez szamanów, ale szeroką grupę osób pragnących poprzez grę wchodzić w stan transu, medytować bądź wspierać taniec czy śpiew. Bęben szamański ma zastosowanie również w pracy psychoterapeutów i muzykoterapeutów. Oddziaływanie bębna szamańskiego na pacjenta dokonuje się poprzez wpływ wibracji na ludzkie ciało oraz wpływ rytmu na mózg.
